ငါလႊင့္ပစ္တာၾကာျပီ
နင္သာ ငါ စားလက္စ မုန္႔ဆုိ
ငါ မႈႏ္႔ေခ်ထားတာ ၾကာျပီ
နင္သာ ငါ ေသာက္ေနက် ေကာ္ဖီဆုိ
ငါေမွာက္သြန္ပစ္တာ ၾကာျပီ
နင္သာ ငါေရးေနက် စာအုပ္ဆုိ
စုတ္ၿဖဲပစ္တာလဲ ၾကာျပီ
နင္သာ ငါ စီးေနက် ဖိနပ္ေလးဆုိ
အမိႈက္ပံုးထဲေရာက္တာ ၾကာေပါ့
ခုေတာ့ ႏွလံုးသားျဖစ္ေနလုိ႔
ငါဘာမွမတတ္ႏုိင္တာ
နင္ ....
နင္ ....... တစ္ေယာက္ေၾကာင့္
ငါကၽြမ္းထုိးေမွာက္ခံုျဖစ္ေနရတာ
ငါ့ကိုငါ အမွားေတြ ဆက္တုိက္လုပ္မွန္းမသိ လုပ္ေနမိတာ
ငါ့ကိုယ္ငါ ထုသတ္ခ်င္ေနျပီ နင္သိလား
နင္ သိပ္မႏွိပ္စက္နဲ႔ေတာ့ ဟာ ......
ဆုေလးႏြယ္
0 comments:
Post a Comment