မိေထြးေတာ္ေဂါတမီသည္ ဘိကၡဳနီရဟန္းမသာသနာေတာ္ကို စတင္ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဘိကၡဳနီသာသနာေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္ရန္အတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပအျဖစ္ ၾကိဳးစားခဲ့သူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး ရဟန္းမဘ၀တြင္ သိကၡာ၀ါအၾကီးဆံုး(ရတၱညူမဟတၱ
အမ်ိဳးသမီးမ်ားစြာ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ သာသနာ၌ ထူးျခားစြာ ဧတဒဂ္ရခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသမီး (၁၃)ဦး ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္။
ဤအရွင္မေလာင္းလ်ာသည္ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္လက္ထက္ ဟံသာ၀တီျမိဳ႕၌ စည္းစိမ္ၾကြယ္၀ေသာ အမတ္ၾကီးတစ္ဦး၏ သမီးျဖစ္ခဲ့သည္။ တေန႔တြင္ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္ထံသို႔ ဖခင္ႏွင့္အတူ တရားနာ
လုိက္သြားရာ ဘုရားရွင္က မိေထြးျဖစ္ေသာ ရဟႏၱာေထရီမၾကီးအား သိကၡာအၾကီးဆံုးအရာ၌ ဧတဒဂ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၍ ထုိဆုကိုေတာင္းယူလုိေသာ ဆႏၵျဖစ္ခဲ့သည္။ ဖခင္ထံ ခြင့္ပန္ျပီး ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို ခုႏွစ္ရက္ ခုႏွစ္လီ အလွဴၾကီးေပးလွဴျပီး ထုိဆုကိုပန္ခဲ့သည္။
အရွင္မေလာင္းလ်ာသည္ ဤဘဒၵကမၻာတြင္ ပြင့္ေတာ္မူေသာ ကႆပ ဘုရားရွင္ သာသနာေတာ္ ကြယ္ပျပီးေနာက္ ေဂါတမဗုဒၶမပြင့္ထြန္းမီ ၾကားကာလတြင္ အလုပ္သမားငါးရာတုိ႔ကို ၾကီးမွဴးအုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ အလုပ္သမားေခါင္းၾကီး၏ ဇနီးျဖစ္ခဲ့သည္၊ ထုိဘ၀တြင္ အလုပ္သမားငါးရာတုိ႔၏ လုပ္အားျဖင့္ ပေစၥကဗုဒၶါတုိ႔ကို ၀ါဆုိေက်ာင္းေဆာက္လုပ္လွဴခဲ
ဘ၀တခုတြင္လည္း ယက္ကန္းသည္တုိ႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရေသာသူ၏ ဇနီးျဖစ္ခဲ့ျပီး ပဒုမ၀တီမိဖုရားမွ ဖြားေသာ ပေစၥကဗုဒၶါ ငါးရာတုိ႔ကို ဆြမ္းလွဴဒါန္းခဲ့သည္။
ထုိမွတဖန္ လူ႔ဘံု နတ္ဘံု အစံုအလင္ခံစားျပီးေနာက္ ဤဘုရားရွင္ သာသနာေပၚခ်ိန္နီးလာေသာ
အခါ ေဒ၀ဒဟျပည္တြင္ မဟာသုပၸဗုဒၶမင္းၾကီး၏ သမီးေတာ္ငယ္ျဖစ္လာ၍ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ အစ္မေတာ္မာယာေဒ၀ီႏွင့္အတူ ကပိလ၀တ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္သုေဒၶါဒနမင္းႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမွားခဲ့ရသည္။
မယ္ေတာ္မာယာသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာေလာင္းလ်ာျဖစ္ေသ
မယ္ေတာ္မာယာ နတ္ရြာစံျပီးခ်ိန္မွစ၍ ညီမေတာ္မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ အဂၢမေဟသီ မိဖုရားေခါင္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူမတြင္ သားေတာ္နႏၵမင္းသားႏွင့္ သမီးေတာ္ဇနပဒကလ်ာဏီတုိ႔ ထြန္းကားခဲ့သည္။ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီသည္ မိမိရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားလွရတနာျဖစ္သည့္ နႏၵမင္းသားကို ႏုိ႔ထိန္းမ်ားႏွင့္ လႊဲအပ္ထားျပီး မိမိကိုယ္တုိင္မူကာ ဘုရားေလာင္းသိဒၶတၳမင္းသားကိ
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကပိလ၀တ္ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူ၍ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႏွင့္တကြ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တုိ႔အား နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္တြင္မွ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ရျပီး ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ားႏွင့္အ
ဘုရားရွင္ ဒုတိယအၾကိမ္ ကပလိလ၀တ္ျပည္သို႔ ၾကြေရာက္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ ေဂါတမီသည္ ေခ်ာမြတ္ႏူးညံ့လွေသာ ခ်ည္အေကာင္းစားျဖင့္ သားေတာ္ဘုရားအတြက္ သကၤန္းရက္လုပ္ျပီး လွဴခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္က ထုိသကၤန္းကို လက္မခံဘဲ သံဃာေတာ္မ်ားကိုလွဴလွ်င္ မိမိကိုလည္းလွဴရာေရာက္သည္ဟု
ဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္မွ ျပန္ၾကြ၍ မၾကာမီ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးသည္ ထီးျဖဴရိပ္မွာပင္ လူ၀တ္ေၾကာင္ ရဟႏၱာဘ၀ျဖင့္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခဲ့သည္။ တေန႕ထက္တေန႕ ေတြ႕ၾကံဳရေသာ အေျပာင္းအလဲ၊ မျမဲေသာ သခၤါရသေဘာႏွင့္ သာသနာ၏ သေဘာတုိ႔ကို သိျမင္လာခဲ့သည္။
ေဂါတမီသည္ ေရာဟိဏီျမစ္အေရးအခင္းျဖစ္ျပ
ေဂါတမီသည္ ေလာကီအျမင္အရ လင္သားမရွိ၊ သားတုိ႔ေျမးတုိ႔လည္း မရွိေတာ့ေသာ မွီတြယ္ရာမဲ့ မုဆုိးမဘ၀၊ အားငယ္စရာ၀ျဖစ္သည္ဟု ထင္ဖြယ္ရွိ၏၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ေဂါတမီသည္ ထုိလင္သားေျမးမ်ား မရွိျခင္းကပင္ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္သူ ျဖစ္လာ၏၊ ခ်စ္လွစြာေသာ မိဘႏွင့္ ဇနီး သားမယားတုိ႔ကိုပင္ စြန္႕ခြာႏုိင္ေလာက္ေအာင္ သာသနာရိပ္ခုိလူံသြားၾကသူတို
ထုိအခ်ိန္က ဘုရားသာသနာေတာ္၌ ဘိကၡဳနီ၀တ္သူ မရွိေသးခ်။ မဟာပဇာပတိေဂါတမီသည္ ဘုရားရွင္သီတင္းသံုးရာ နိေျဂာဓာရုံေက်ာင္းသို႔၀င္ျ
“ေဂါတမီ --- သာသနာေတာ္၌ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၀င္ေရာက္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ကို မေတာင့္တပါလင့္”ဟု ဘုရားရွင္တားျမစ္ခဲ့သည္။
ေဂါတမီသည္ ဇြဲမေလွ်ာ့ဘဲ သံုးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ေလွ်ာက္ထားသည္၊ ဘုရားရွင္ကား ခြင့္ျပဳေတာ္မမူ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လမ္းဆံုး၌ ယူက်ံဳးမရ၊ ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ နန္းေတာ္သို႔ ျပန္ခဲ့ရသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း ကပိလ၀တ္ျပည္မွ ယူဇနာငါးဆယ္ကြာေ၀းေသာ ေ၀သာလီျပည္သုိ႔ ၾကြသြားေတာ္မူျပီး မဟာ၀ုန္ေတာ ကူဋာဂါရေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေလသည္။
မိေထြးေတာ္ၾကီး မဟာပဇာပတိေဂါတမီႏွင့္အတူ သာကီ၀င္မင္းသမီး ငါးရာတုိ႔သည္ ဆတၱာသည္တုိ႔ကို ေခၚ၍ အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ အျမတ္ႏုိးဆံုးအရာျဖစ္ေသာ ဆံေကသာတုိ႔ကို ပယ္ျဖတ္ၾကသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ အဖိုးထုိက္တန္ေသာ ထီးသံုးနန္းသံုး အ၀တ္အစား ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႕မူမ်ားကို ပယ္စြန္႔၍ ဖန္ရည္စြန္းေသာ အ၀တ္မ်ားကို ၀တ္ဆင္လုိက္ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရား ၾကြေတာ္မူရာ အရပ္ကို စံုစမ္းျပီး ေျခလ်င္ခရီးျဖင့္ လုိက္သြားခဲ့ၾကသည္။
ယူဇနာငါးဆယ္ခရီးကိုပင္ ေ၀ါယာဥ္စသည္တုိ႔ကို အသံုးမျပဳဘဲ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကသည
မင္းသမီးငါးရာတုိ႔၏ ငိုယိုသံကို အရွင္အာနႏၵာ ၾကား၍ လာေရာက္စံုစမ္းေမးျမန္းေသာအ
ေနာက္ဆံုး ဘုရားရွင္က မိေထြးေတာ္ေဂါတမီအား ေအာက္ပါ ဂရုဓံတရားရွစ္ပါးကို ခံယူေဆာက္တည္ေစာင့္ထိန္းႏုိ
(၁) ရဟန္းမသည္ ၀ါတရာပင္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ ယေန႔မွျဖစ္လာေသာ ရဟန္းသစ္ကို ရွိခိုးရမည္၊ ခရီးဦးၾကိဳဆုိရမည္၊ လက္အုပ္ခ်ီရွိခိုးရမည္၊ အရုိအေသေပးရမည္။
(၂) ယူဇနာ၀က္အတြင္း၌ ရဟန္းေယာက္်ားတစ္ပါးမွ် မရွိေသာ ေက်ာင္းတြင္ ၀ါမဆုိရ။ (ယူဇနာ၀က္အတြင္း ရဟန္းေယာက္်ား ရွိရမည္၊ ေ၀းကြာ၍မေနရ။)
(၃) ရဟန္းသံဃာမ်ားထံသို႔ လျပည့္ လကြယ္ ေန႔တုိင္း ဥပုသ္အေမးသြားရမည္၊ ၾသ၀ါဒခံယူရန္ သြားရမည္။
(၄) ၀ါကြ်တ္ျပီးေသာ ရဟန္းမသည္ ရဟန္းႏွင့္ ရဟန္းမ သံဃာႏွစ္ရပ္လံုး၌ ကိုယ္တုိင္ျမင္ေသာ၊ တဆင့္ၾကားေသာ၊ ယံုမွားသကၤာရွိေသာ အျပစ္အာပတ္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပဆုိရန္ ပန္ၾကားရမည္။ (ပ၀ါရဏာျပဳရမည္။)
(၅) ၾကီးေလးေသာ အာပတ္ၾကီးမ်ားသင့္ေသာ ရဟန္းမသည္ ရဟန္းမမ်ားထံ၌သာ ကမ ရဟန္းေတာ္မ်ားထံသို႔လည္း သြား၍ အျပစ္ကို(ေဒသနာၾကား) ကုစားရမည္။
(၆) ၀ိကာလေဘာဇနာတုိင္ေအာင္ သိကၡာပုဒ္ေျခာက္ခုကို ႏွစ္ႏွစ္တုိင္တုိင္ က်င့္ခဲ့ျပီးေသာ သိကၡမာန္(အၾကိဳးတရားက်င့္သူ
(၇) မည္သုိ႔ေသာအေၾကာင္းရွိသည္ျဖ
ထြာျခင္းမျပဳရ။
(၈) ဤေန႔မွအစျပဳ၍ ရဟန္းမတုိ႔က ရဟန္းတို႔အေပၚ ဆံုးမၾသ၀ါဒေျပာဆုိခြင့္ မရွိေပ။
မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီသည္ ဤဂရုဓံတရားရွစ္ပါးတုိ႔ကို ခံယူလုိက္သျဖင့္ ပထမဦးဆံုး သာသနာ့တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရေသာ ရဟန္းမတစ္ပါး ျဖစ္လာ၏။ ဤသာသနာေတာ္၌ ဂရုဓံတရား ရွစ္ပါးကို ခံယူျခင္းျဖင့္ ရဟန္းျဖစ္ခြင့္ရရွိသူမွာ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီ တစ္ပါးတည္းသာရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤျမတ္စြာဘုရား
သာသနာေတာ္တြင္ ပထမဆံုးဘိကၡဳနီျပဳခြင့္ရသျဖ
ရဟန္းေတာ္မ်ားနည္းတူ ျမတ္စြာဘုရားအဆံုးအမကို ေဟာၾကားဆံုးမ၍ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္နည္းတူ သာသနာ့အခြင့္ေကာင္းၾကီးရေအာ
သည္။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခါနီးကာလ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားမ်ားႏွင့္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခါနီးကာလအထိ သာသနာျပဳသြားပံုမွာ ထူးျခားမွတ္သား ေလာက္ေပသည္။
မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီ ေထရီမၾကီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳခါနီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားပူေဇာ္သြားေ
သာ တရားစကားမ်ားတြင္ ေအာက္ပါ တရားစကားမ်ားမွာ အထူးမွတ္သားၾကည္ညိုဖြယ္ ေကာင္းလွသည္ -
ရေညာ မာတာ မေဟသီတိ၊ သုလဘံ နာမ’မိတၳိနံ။
ဗုဒၶမာတာတိ ယံ နာမံ၊ ဧတံ ပရမဒုလႅဘံ။
သားေတာ္ၾကီးဘုရား - မိန္းမသားတုိ႔အား မင္း၏မယ္ေတာ္၊ မင္း၏မိဖုရားဟူေသာ အမည္ကို ရလြယ္ႏုိင္၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ မယ္ေတာ္ဟူေသာ အမည္ကိုမူ အလြန္ရခဲလွပါသည္။ ထုိရခဲလွေသာ အမည္ကို ဘုရားတပည့္ေတာ္မ ရရွိပါျပီ။
မဓုရာနိ ပဟ႒ာနိ၊ ေဒါသဂါၣနိ ဟိတာနိ စ။
ေယ ေတ ၀ါက်ာနိ သုယ်ႏိ ၱ၊ ေတပိ ဓညာ နရုတၱမ။
လူတုိ႔ထက္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား - စိတ္ႏွလံုးကို ရႊင္ျပံဳးေစတတ္ကုန္ေသာ အျပစ္အားလံုးတုိ႔ကို သန္႔ရွင္းေစႏုိင္ကုန္ေသာ အစီးအပြားႏွင့္ ယွဥ္စပ္ကုန္ေသာ အရွင္ဘုရားသားေတာ္ၾကီး၏ ခ်ိဳျမိန္သာယာ အရသာရွိေသာ စကားေတာ္တုိ႔ကို ၾကားနာၾကရကုန္ေသာ သူတိုီ႔သည္ ဘုန္းကံ လြန္စြာ ၾကီးမားၾကသူတုိ႔ ျဖစ္ၾကပါ ေပကုန္သည္ဘုရား။
ယံ န ဒိ႒ံ ပုရာေဏဟိ၊ တိတၳိကာစရိေယဟိ ပိ။
တံ ပဒံ သုကုမာရီဟိ၊ သတၱ၀ႆာဟိ ေ၀ဒိတံ။
ေရွးအခါက ျဖစ္ေပၚခဲ့ၾကေသာ ဘုရားအမည္ခံ တိတၳိဆရာၾကီး အဆက္ဆက္တုိ႔သည္ပင္လွ်င္ မေတြ႕မျမင္ခဲ့ၾကေသာ နိဗၺာန္ကို ျမတ္စြာဘုရား သားေတာ္ၾကီး၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ယခုအခါ အသက္ခုႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ သတုိ႔သမီးငယ္တုိ႔သည္ပင္ သိျမင္ခံစားေနၾကပါျပီဘုရား။
ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။
မူရင္းလင့္-http://
0 comments:
Post a Comment