--- ေနမိမင္းေတြ႕ခဲ့ရေသာ ငရဲမ်ား (၂) ---

>-- (၄) မီးက်ီးငရဲ --<

- ဤငရဲ၌ ငရဲထိန္းတို႔သည္ ၿခံထဲမ၀င္လိုေသာ ႏြားတို႔ကို အတင္း႐ိုက္ႏွက္လ်က္ ၿခံထဲသြင္းသကဲ့သို႔ ငရဲသားတို႔ကို မီးလွ်ံေတာက္ေသာ သံေခ်ာင္းတို႔ျဖင့္ အတင္းရိုက္ႏွက္ကာ မီးက်ီးတြင္းသို႔ ဆင္းခိုင္းေလသည္။ ငရဲသားတို႔သည္ မီးက်ီးတြင္းထဲ၌ ခါးထိျမွဳပ္ေနၾကရသည္။ ငရဲထိန္းတို႔က သံျခင္းေတာင္းတို႔ျဖင့္ မီးက်ီးတို႔ကို ယူလာၿပီး အေပၚက ေလာင္းခ်ၾကျပန္သည္။ ငရဲသားတို႔သည္ ပူေလာင္လြန္းလွသျဖင့္ မီးက်ီးမီးခဲတို႔ကို လက္ျဖင့္ခံၿပီး အျခားသို႔ ႀကဲပစ္ၾကရာ အခ်င္းခ်င္း၏ ေခါင္းေပၚသို႔ က်ေလသည္။

-ျပဳခဲ့သည့္ အကုသိုလ္-

- ဤငရဲ၌ လူျဖစ္စဥ္အခါက စုေပါင္းၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ၾကမည္ဟု အသင္းအပင္းဖြဲ႕၍ ေငြစုၿပီးလွ်င္ ထိုေငြကို မည္သည့္ကိစၥအတြက္ မည္မွ်လွဴမည္ဟု စာရင္းလိမ္ျပလ်က္ မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ သံုးပစ္ၾကေသာ လူယုတ္မာမ်ား ခံစားၾကရသည္။
- ခံရမည့္သက္တမ္းမွာ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိ။ အကုသိုလ္ကံမကုန္ေသးသ၍ ဥပပတ္ဇာတိအားျဖင့္ ျပန္ျဖစ္ၾကၿပီး အဖန္တလဲလဲခံၾကရ၏။

>-- (၅) ပထမေၾကးနီအိုးငရဲ --<

- ဤငရဲ၌ ေတာင္ႀကီးတမွ် ႀကီးမားလွေသာ ေၾကးနီအိုးႀကီးထဲ၌ ေၾကးနီရည္တို႔သည္ ပြက္ပြက္ဆူေနသည္။ ငရဲထိန္းတို႔သည္ ငရဲသားတို႔ကို ေျခေထာက္မွကိုင္ၿပီးလွ်င္ ေၾကးနီအိုးထဲသို႔ ေစာက္ထိုးပစ္ခ်ေလသည္။

-ျပဳခဲ့သည့္ အကုသိုလ္-

- ဤငရဲ၌ လူျဖစ္စဥ္အခါက အက်င့္သီလရွိေသာ ရဟန္း၊ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔ကို ဆဲေရးပုတ္ခတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ သူမ်ားက်ေရာက္ခံစားရသည္။
- ခံရမည့္သက္တမ္းမွာ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိ။ အကုသိုလ္ကံမကုန္ေသးသ၍ ဥပပတ္ဇာတိအားျဖင့္ ျပန္ျဖစ္ၾကၿပီး အဖန္တလဲလဲခံၾကရ၏။ သို႔ေသာ္ ေၾကးနီအိုးေအာက္ေျခသို႔ထိတိုင္ေအာင္ နစ္ျမွဳပ္ၾကရေလ၏။ ထိုသို႔ ေၾကးနီျပင္မွ ေအာက္ေျခသို႕ေရာက္ရန္ အႏွစ္သံုးေသာင္း ၾကာျမင့္ေလ၏။ ထို႔အတူ ေအာက္ေျခမွ ေၾကးနီျပင္သို႔ေရာက္ရန္ အႏွစ္သံုးေသာင္း ၾကာျမင့္ျပန္ေလသည္။ ေပၚလာ၍ အသက္တစ္ခါရွဴလို႔ မ၀ခင္မွာပင္ ေအာက္သို႔ျပန္ျမဳပ္ရေလသည္။

>-- (၆ ) ဒုတိယေၾကးနီအိုးငရဲ--<

- ဤငရဲ၌ ငရဲထိန္းတို႔သည္ ငရဲသားတို႔ကို လည္ပင္းတြင္ သံႀကိဳးရွည္ျဖင့္ ရစ္၍ ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ေၾကးနီအိုးႀကီးထဲသို႔ ပစ္ခ်ၿပီးလွ်င္ ရစ္ထားေသာ သံႀကိဳးစကို ဆြဲငင္လ်က္ လည္ကိုလိမ္ၿပီး ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ယူၾကသည္။

-ျပဳခဲ့သည့္ အကုသိုလ္-

- ဤငရဲ၌ လူျဖစ္စဥ္အခါက ၾကက္၊ ငွက္၊ စေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို လည္လိမ္ၿပီး စားေသာက္ၾကသူမ်ား က်ေရာက္ခံစားၾကရသည္။(ကိုယ့္လွ်ာ လက္ႏွစ္လံုးစာေလးမွ်ကို အရသာခံ စားေသာက္ျခင္းအမႈကို ျပဳလွ်င္ ခံရသည္ႏွင့္ စားရသည္ မတန္သည္မဟုတ္ပါေလာ။ ထို႔ေၾကာင့္ တခဏတာ ၀မ္းျပည့္ဖို႔အတြက္ မျပဳၾကေလ)
- ခံရမည့္သက္တမ္းမွာ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိ။ အကုသိုလ္ကံမကုန္ေသးသ၍ ဥပပတ္ဇာတိအားျဖင့္ ျပန္ျဖစ္ၾကၿပီး အဖန္တလဲလဲခံၾကရ၏။

>-- (၇) ဖြဲျပာငရဲ --<

- ဤငရဲ၌ မီးလွ်ံတေျပာင္ေျပာင္ ေတာက္ေနေသာ သံေျမျပင္တြင္ ျမစ္ႀကီးတစ္ခုရွိသည္။ ထိုျမစ္ထဲ၌ ပူေလာင္ေသာ ဖြဲၾကမ္းျပာတို႔သည္ ေရကဲ့သို႔ စီးဆင္းေနေလသည္။ ငရဲသားတို႔သည္ အလွ်ံေတာက္ေနေသာ သံေျမျပင္တြင္ သြားေနရေသာေၾကာင့္ အလြန္ပူေလာင္ေနသျဖင့္ ျမစ္ထဲ၌ စီးဆင္းေနေသာ မီးလွ်ံေတာက္ေနေသာ ဖြဲျပာတို႔ကို ေရထင္သျဖင့္ ဆင္းၾက ေသာက္ၾက ေလသည္။

-ျပဳခဲ့သည့္ အကုသိုလ္-

- ဤငရဲ၌ လူျဖစ္စဥ္အခါက စပါး၊ ႏွမ္း၊ ပဲ စသည္တို႔ကို အဖ်င္းအေမွာ္၊ သဲ၊ ေက်ာက္မ်ား ေရာ၍ ေရာင္းခ်ခဲ့သူမ်ား ခံစားၾကရသည္။
- ခံရမည့္သက္တမ္းမွာ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိ။ အကုသိုလ္ကံမကုန္ေသးသ၍ ဥပပတ္ဇာတိအားျဖင့္ ျပန္ျဖစ္ၾကၿပီး အဖန္တလဲလဲခံၾကရ၏။

---> ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္။ (Koenig Leon)

(ငရဲျပည္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ မွ ျပည္လည္ကူးယူမွ်ေ၀ပါသည္။)