(အိမ္ျပန္လမ္းမွာ .... ( ႏုိင္ငံျခားေရာက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္) )

သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ...

တုိ႔တစ္ေတြက ႏုိင္ငံရပ္ျခား သူစိမ္းၾကားသို႔
ေရာက္လာခဲ့တာ သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ေပါ့...
တုိ႔ေတြေကာင္းစား ေအးခ်မ္းသြားလဲ ဒီစင္အေရာက္
တင္ပုိ႔ခဲ့သူ မိဘေတြကုိေတာ့ မေမ့သင့္ပါဘူး..

မရွိႏြမ္းပါး ေပးရမ်ားမည္ ငါေရွာင္ေနမွဆုိတာမ်ိဳး
ကိုယ္လြတ္အတြက္လဲ မရုန္းသင့္ပါဘူး...
တုိ႔ေတြေကာင္းစား စံစားေစဖုိ႔ အနစ္နာခံကာ
စင့္ျမင္ထက္သို႔ တင္ေပးခဲ့သူေတြပါ...

ထုိ႔အတူပဲ တုိ႔တစ္ေတြေရာက္ေနတဲ့ေနရာ
ႏိုင္ငံကိုလဲ မေမ့သင့္ပါဘူး ...
ႏုိင္ငံျခားသား လူမ်ိဳးျခားလုိ႔ မခြဲျခားပဲ
တို႔ေတြကို အလုပ္ေပးလုိ႔ တုိ႔ဘ၀ေတြအတြက္
ကယ္တင္ခဲ့တာ...

သူတုိ႔တစ္ေတြ ေနရာမေပးခဲ့ရင္ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ေရေျမျခားမွာ
ခုခ်ိန္ တုိ႔ဘ၀ ဘယ္လုိျဖစ္မွန္း မမွန္းဆရဲဘူး..
၂၀၁၁ ေနာက္ပုိင္းကိုေတာ့ မေျပာလုိပါဘူး ..
ဒီအရင္နွစ္မ်ားစြာကိုသာ ဆုိခ်င္တာပါ ..

ဟိုးအရင္က တို႔ နိုင္ငံမွာ 

စား၀တ္ေနေရး အေျခေနေတြက 

ဆိုးရြားခဲ့တယ္ဆိုတာနိုင္ငံျခားကိုေရာက္ေနတဲ့ 

မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း ေတြအားလံုးသိႀကမွာပါ 

(အလုပ္လုပ္ရန္အတြက္နိုင္ငံျခားေရာက္ေနတာ့သူမ်ားသာ)

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ေျမကုိယ့္ရြာ
ကိုယ့္ေနရာသို႔ မျပန္ရခင္မွာ
တုိ႔ ရွာထားသမွ် ေခၽြးနဲစာအား
မျဖဳန္းမတီး စုကာေဆာင္းလုိ႔
တုိ႔တစ္ေတြရဲ႕အိမ္ အျပန္လမ္းမွာ
အျပံဳးပန္းတုိ႔ ေ၀ေစခ်င္တယ္ ....

လြမ္းဆုေလး

(အကုိဆရာျဖစ္ေသာ Nyan Mon (ကိုဥာဏ္မြန္ နည္းပညာမ်ား စုစည္းမႈ) ေတာင္းဆုိထားေသာ *အိမ္ျပန္လမ္းမွာ .. * ဆုိတဲ့ကဗ်ာေလးအား တတ္သမွ် ႏွင့္ ေရးသားတင္ျပလုိက္ပါသည္။ လုိအပ္တာမ်ားရွိပါက နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ အကိုေမာင္ႏွမေတြအားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းရင္း ...... )