ငါတုိ႔ဟာ သုညလဲၾကပဲနဲ႔ ဆံုႏိုင္ခြင့္တစ္ခုအတြက္
ေန႔သစ္က ျပန္စၾကရေတာ့မယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ပန္းတိုင္တည္ျပီး
ငါ တုိ႔ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာ တစ္ႏွစ္တာလဲ ေက်ာ္ခဲ့ျပီေနာ္...
ခ်စ္သူအၿပံဳးကို ျမင္ေတြ႔ရဖို႔
ဘယ္ၾကယ္ေၾကြတာကို ငါ ထပ္ေစာင့္ရအံုးမွာလဲ
အလြမ္းေတြကုိ ေႏွာင္ထံုးဖြဲ႕ျပီး
ေသာ့ခတ္သိမ္းထားလို႔မွ မရတာ
ေျဖသိမ့္ဖို႔အတြက္ မင္းအနားပဲလိုတယ္...
၀မ္းနည္းျခင္းဆုိတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းမွာ
ေၾကကြဲျခင္းဆုိတဲ့ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္မ်က္ရည္ တိမ္စိုင္ေတြ
သြားေရာက္ေပါင္းစည္းၾကတာေပါ့....
ေလာကရဲ႕ ကၾကိဳးေအာက္မွာ
ရံႈးနိမ့္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ေတာင္
ျပန္လည္ရွင္သန္ျခင္းဆုိတဲ့ အခ်က္တစ္ခုက
အႏိုင္ရသူထက္ သာပါတယ္ .....
ဆုေလးႏြယ္
0 comments:
Post a Comment