ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္
ဒါေပမယ့္ ဧကူဒါနမေထရ္ဟာ ဂါထာတစ္ပုဒ္ပဲရေပမယ့္ အဲဒီ ဂါထာတစ္ပုဒ္က ေျပာတဲ့အတုိင္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံတဲ့သူပါ။နည္းနည္းသိေပမယ့္ သိသေလာက္ေလးကိုပဲအတိအက် လိုက္နာက်င့္သံုးသူ ပါ။အဲဒီလို အသိနဲ႕အက်င့္ ထပ္တူက်သြားလုိ႕လည္းမၾကာခင္ကာလမွာပဲ “ရဟႏာၱမေထရ္”တစ္ပါးျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ဧကူဒါနမေထရ္ဟာ ေတာထဲမွာ တစ္ပါးထဲေနၿပီးသူရတဲ့ဂါထာေလးတစ္ပုဒ္ကိုပဲ ဥပုသ္ေန႕ ေရာက္လာၿပီဆုိ ရင္ ရြတ္ဆိုေဟာေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။
ဧကူဒါနမေထရ္က ဂါထာေလးကို မရြတ္ခင္ေတာထဲမွာေနၾကတဲ့ နတ္အားလံုးကိုလည္းတရားနာဖို႕အျမဲ ဖိတ္ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။ဧကူဒါနမေထရ္ ဂါထာေလးရြတ္ၿပီးလို႕ဆံုးတာန
ဒီအစီအစဥ္ေလးက ဥပုသ္ေန႕တုိင္းျပဳမူေနက် အစီအစဥ္ေလးပါ။
ဧကူဒါနမေထရ္ အျမဲရြတ္ေလ့ရွိတဲ့ ဂါထာေလးကိုလည္းဗဟုသုတအျဖစ္ မွတ္ထားလုိက္ပါဦး။
“အဓိေစတေသာ အပၸမဇၨေတာ ၊မုနိေနာ ေမာနပေထသုသိကၡေတာ ။
ေသာကာ နဘ၀ႏိ ၱ တာဒိေနာ ၊ဥပသႏ ၱႆ သဒါ သတီမေတာ ။”
ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေန႕မွာေတာ့ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္တဲ့ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးဟာတပည့္အျခံအရံငါးရာစီနဲ႕ ဧကူဒါန မေထရ္ရဲ႕ေနရာ ေတာထဲကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။
တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ၾကြလာေတာ့ဧကူဒါနမေထရ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ၀မ္းေျမာက္သြားပါတယ္ ။ေန ရာထိုင္ခင္းေပးၿပီး ဧကူဒါနမေထရ္က ဘာစေလွ်ာက္သလဲဆိုေတာ့ -
“အရွင္ဘုရားတို႕ .... တပည့္ေတာ္ကိုတရားေဟာပါဦး ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တရားနာခ်င္လို႕ပါဘုရား ” လုိ႕ေလွ်ာက္ထားလိုက္ပါတယ္။
တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးက“တရားနာမယ့္သူက အရွင္ဘုရားတစ္ပါးပဲလား ” လို႕ ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။
ဧကူဒါနမေထရ္ကလည္း“တပည့္ေတာ္ တစ္ပါးတည္း မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား၊ေတာထဲကနတ္ေတြလည္း လာ နာေလ့ရွိပါတယ္ ဘုရား၊ တရားဆံုးရင္ သူတို႕ကသာဓုေခၚေလ့ရွိပါတယ္ ဘုရား” လို႕ျပန္ေျဖလိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးတစ္လွည့္စီ တရားေဟာေရာ ဆိုပါေတာ့။တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးက ပိဋကသံုးပံုထဲကတကယ့္အႏွစ္ေတြကိုေရြးၿပီး ေဟာေျပာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တရားသာဆံုးသြားတယ္၊ ဘယ္နတ္ကမွ သာဓုမေခၚပါဘူး။ ဒီေတာ့ တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ကေမးခြန္းထုတ္ ပါေတာ့တယ္။
“အရွင္ဘုရားေျပာေတာ့ နတ္ေတြကသာဓုေခၚတယ္ဆို၊ အခု ဘာသံမွမၾကားရပါလား ၊တပည့္ေတာ္ တို႕မွာ ေဟာလုိက္ရတာဖတ္ဖတ္ကိုေမာေရာ”
“တပည့္ေတာ္ ေဟာရင္ေတာ့အျမဲသာဓုေခၚေလ့ရွိတယ္ ဘုရား”
“ဒါဆုိ အရွင္ဘုရား ေဟာျပစမ္းပါဦး”
“မွန္ပါ့ ဘုရား”
“အဓိေစတေသာ အပၸမဇၨေတာ ၊မုနိေနာ ေမာနပေထသုသိကၡေတာ ။ ေသာကာ နဘ၀ႏိ ၱ တာဒိေနာ ၊ဥပသႏ ၱႆ သဒါ သတီမေတာ ။”
ဧကူဒါန မေထရ္က သူရြတ္ဆိုေနက်ဂါထာေလးကို ရြတ္လိုက္ပါတယ္။ဂါထာဆံုးတာနဲ႕
နတ္ေတြက တစ္ေတာလံုး ညံသြားေအာင္၀ိုင္းၿပီး သာဓုေခၚၾက ပါတယ္။နတ္ေတြ ရဲ႕သာဓုေခၚ သံၾကားေတာ့ တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ တပည့္ေတြကဘယ္လို ေျပာသလဲဆုိေတာ့“နတ္ေတြကမ်က္ႏွာလိုက္တာ”တဲ့။
ကိစၥၿပီးလို႕သာ ျပန္လာၾကရတယ္။ တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ တပည့္ေတြက သိပ္ၿပီးမေက်နပ္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္တဲ့အခါ နတ္ေတြမ်က္ႏွာလိုက္တဲ့ အေၾကာ
မေက်နပ္တဲ့စကား ဆုိလာတဲ့ တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ တပည့္ေတြကို ျမတ္စြာဘုရားက ဘယ္လို ရွင္းျပသလဲဆုိေတာ့ -
“ခ်စ္သားတို႕ .. သင္လည္းသင္ပါရဲ႕၊သိလည္းသိပါရဲ႕၊ ေဟာလည္းေဟာပါရဲ႕၊ဒါေပမယ့္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ကို တရားေဆာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္လို႕ မေခၚေသးဘူး။သိ႐ံုတင္မကဘူး၊ က်င့္လည္းက်င့္ပါမွ တရားေဆာင္ တဲ့ပုဂၢိဳလ္ လို႕ ေခၚတယ္ "လို႕ ေဟာျပလုိက္ရပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕အဓိကဆုိ
× × × × × × × × × ×
ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီအေတာအတြင္း“အသိနဲ႕အက်င့္” အေၾကာင္းေလး စဥ္းစားေနမိ
လို႕ ဒီ၀တၳဳေလး ထုတ္ျပလိုက္ရတာပါ။
ဧကူဒါနမေထရ္က နည္းနည္းပဲသိေပမယ့္သိသေလာက္ကို က်င့္သူပါ။
က်င့္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရား ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ပန္းတုိင္ကိုလည္း ေရာက္ေနသူပါ။
တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးကေတာ့ အသိနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ပိဋကသံုးပံုေတာင္ေဆာင္ထားတာဆိုေတာ့ အထူးေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ အက်င့္က်ေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။အဲဒီေတာ့ နတ္ေတြက သာဓု မေခၚေတာ့ဘူးေပါ့ေလ။ေလာကမွ ဘယ္ေလာက္ပဲ သိသိ၊မိုးပ်ံေအာင္သိ၊ ဒါေပမယ့္ အက်င့္ပါတြဲ မပါႏိုင္ေသး ဘူး ဆိုရင္ ဘ၀ကအဓိပၸာယ္မရွိေသးပါဘူး။အက်င့္ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကို သိပ္ၿပီး ျပ ႒ာန္းပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အသိနဲ႕အက်င့္ကို အေျခခံၿပီး“လူေတာ္နဲ႕လူေကာင္း”ဆိုၿပီး ထပ္ခြဲလို႕ရပါေသး တယ္။
လူေတာ္ဆိုတာ ဘာသာရပ္တစ္ခုအေပၚမွာကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္တာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘာသာရပ္မ်ိဳးစံု အေပၚ မွာ ကြၽမ္းက်င္တတ္ေျမာက္တာပါ။
လူေကာင္းဆုိတာ ကိုယ့္ရဲ႕ကံသံုးပါးအမူအရာေတြကို အထူးေစာင့္စည္းၿပီး ကိုယ္တုိင္လည္း အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ေနတယ္။ကိုယ့္ေၾကာင့္လည္း သူတစ္ပါးအကုသိုလ္ မျဖစ္ေအာင္ေနတယ္ ။ေနာက္.. ကိုယ္တုိင္လည္း ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ေနတယ္။ကို္ယ့္ေၾကာင့္လည္း သူတစ္ပါး ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ေနတယ္။ ဒါမ်ိဳးကေတာ့ လူေကာင္းေပ့ါ။
ဒီစာေရးဆဲမွာပဲ ဓမၼဗ်ဴဟာဆရာမ ေဒၚခင္လွတင္ရဲ႕ပါရမီက်င့္စဥ္ ပို႕ခ်ခ်က္တိတ္ေခြေတြကိုလည္း နားေထာင္ေနျဖစ္ပါတယ္။လူေတာ္နဲ႕လူေကာင္း ခြဲတဲ့ေနရာမွာဆရာမ ေျပာျပတာေလးက ပိုရွင္းပါတယ္။ ဆရာမက
“လူေတာ္ဆိုတာ အသိပညာပိုင္း၊ အတတ္ပညာပိုင္း၊လူေကာင္းဆုိတာက အက်င့္ပညာပိုင္း၊
အသိနဲ႕ျပည့္စံုရင္လူေတာ္၊အက်င့္နဲ႕ျပည့္စံုရင္လူေကာင
တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆုိင္ ဒီစာေရးေနတုန္းတိတ္ေခြပါ တြဲနားေထာင္ျဖစ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပသြား ပါတယ
ေလာကမွာ လူေတာ္နဲ႕လူေကာင္း၊ဘယ္ဟာပိုလိုအပ္သလဲ ေမးလာခဲ့ရင္အထူးေျဖစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေလာကအတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ လူေတာ္က သူ႕ရဲ႕ကၽြမ္းက်င္မႈပညာကို အေျခခံၿပီး လူေကာင္းတစ္လွမ္းစာလုပ္ႏိုင္ရင္ သူက ငါးလွမ္းဆယ္လွမ္းစာပုိလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
ထပ္ၿပီး ဒါေပမယ့္ ရရင္ေတာ့ ၊ေတာ္ၿပီး မေကာင္းရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ ဥပမာ - အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္၊ သူ႕ဘာသာရပ္မွာသိပ္ေတာ္တယ္။ႏိုင္ငံျခားကလည္း ဘြဲ႕ေတြအမ်ားႀကီး ရထားတယ္။ဒါေပမယ့္ မေကာင္းဘူး။ေဆးခန္းကို လူနာမ်ားမ်ားလာဖို႕ပဲေမွ်ာ္လင့္ေနမယ္။ ပိုက္ဆံကို ပံုမွန္ထက္ပိုပိုယူမယ္။ငါးမိနစ္ၾကည့္ရမွာကို ႏွစ္မိနစ္ပဲၾကည့္မယ္။ေဆးကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႕ ေပါင္းၿပီး“ဆရာေရ .... ဒါ ကၽြန္မတို႕စမ္းေဖာ္ထားတဲ့ေဆ
လူေတာ္ျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ ကံနဲ႕လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာရရင္ေတာ့ကံ ၊ ဥာဏ္ ၊ဆႏၵ ၊ လံု႕လ ၊ က်န္းမာ ၊ ဆရာမိဘအားေပးမႈေတြနဲ႕ျပည့္စံုမွပါ
ဒီအခ်ိန္က်မွ ဆရာ၀န္ ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ထျဖစ္ခ်င္လို႕လည္း မရေတာ့ပါဘူး။
► အတိတ္ကံအရ လူေတာ္ျဖစ္ခြင့္မရေတာ့ေပမယ္
အဲဒါကေတာ့ 〝လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလး″ရွိလိုက္ဖို႕ပါပဲ။
အဲဒီ လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးကိုပဲအေျခခံၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ ကံသံုးပါးကို အထူးေစာင့္
စည္းလုိက္ရင္ မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာလူေကာင္းျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကို ကံသံုးပါက အဓိကျပ႒ာန္းထားတာဆုိေတာ့ ကံသံုးပါးကိုဂ႐ုစိုက္လုိက္ရင္ပဲ အားလံုး ျပည့္စံုသြားပါတယ္။
ခ်ဲ႕ေျပာရရင္ေတာ့ ရွင္ရာဟုလာ ကို ဆံုးမတဲ့အတုိင္းပါပဲ။အေတြးတစ္ခု ေတြးေတာ့မယ္ဆုိရင္ မေတြးခင္
စဥ္းစားလိုက္ပါဦး။ ကိုယ္ေတြးမယ့္အေတြးဟာ မိမိေကာ ၊ သူတစ္ပါးေကာ ႏွစ္ဦးလံုး ထိခုိက္ႏိုင္မလား ။
ထိခုိက္ႏိုင္တယ္ဆုိရင္ မေတြးပါနဲ႕။ ဒီလိုပါပဲ။
စကားတစ္ခြန္းေျပာေတာ့မယ္ဆို
အလုပ္တစ္ခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင
တကယ္လို႕ အမွတ္တမဲ့ေတြးမိ ၊ ေျပာမိ ၊လုပ္မိခဲ့တယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ အေတြး ၊အေျပာ ၊ အလုပ္ ေတြဟာ မိမိ ၊ သူတစ္ပါးထိခုိက္သလား ဆိုတာ ကို ေနာင္ ေစာင့္စည္း ဖို႕ျပန္ျပန္စဥ္းစား ရပါတယ္။ ဒီ ေတြး ၊ ေျပာ ၊ လုပ္ ကံသံုးပါးေလးကို မေတြးခင္ ၊မေျပာခင္ ၊ မလုပ္ခင္ ႀကိဳႀကိဳစဥ္းစားတတ္တဲ့ အက်င့္ေလး ကို စြဲသြားေအာင္ အက်င့္ေလးလုပ္လုပ္သြားဖို႕ပါပဲ။ စြဲသြားရင္ ေနာက္ပိုင္း အထူးေၾကာင့္ၾကစိုက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီကတစ္ဆင့္တက္ၿပီး သူတစ္ပါးအက်ိဳးရွိေစမယ့္ အေတြးေလးေတြ ေတြးသြားမယ္ ၊သူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိေစ မယ့္ အေျပာေလးေတြ ေျပာသြားမယ္ ၊သူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိေစမယ့္ အလုပ္ကေလးေတြလုပ္သြားမယ္ဆိုရင္ မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ လူေကာင္း ျဖစ္လာမွာပါ။
တကယ္လို႕ ကိုယ္ကေတာ္ၿပီး မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္လည္း (ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ပဲ အသိဆံုးဆိုေတာ့) ကိုယ့္စိတ္ကေလးကို ေကာင္းခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းယူလုိက္ဖို႕ပါပဲ။ နဂိုကေတာ္ၿပီးသား ဆုိေတာ့ ေကာင္းဖုိ႕ျပဳျပင္တဲ့ေနရာမွ
လူ႕ဘ၀ဆုိတာ ခဏေလးပါ။သေတာ့လည္း ထားခဲ့ရတာ ပါပဲ။မေသခင္ေလး မွာ ေကာင္းေအာင္ေန လိုက္တာပဲေကာင္းပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ေကာင္းခ်င္ တဲ့စိတ္ကေလး ရွိဖို႕ပါပဲေလ။
× × × × × × × × × ×
ဒီစာေရးလုိ႕ ဆံုးခါနီးမွာပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္းသူမ်ားမၾကားေအာင္ စိတ္ထဲကေန အသာေလး ျပန္ေမးၾကည့္ မိပါတယ္။“ရေ၀ႏြယ္ ရယ္ သူမ်ားသာ အသိေတြ ၊ အက်င့္ေတြ ၊လူေတာ္ေတြ ၊ လူေကာင္းေတြ ေျပာေနတာ ကိုယ္ တုိင္ေကာ အသိနဲ႕အက်င့္ထပ္တူက်ၿပီလား ၊ လူေကာင္း ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈန္းျဖစ္ၿပီလဲ”
“ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .”
အေျဖက ထြက္မလာပါဘူး။ အေျဖအစားသက္ျပင္းရွည္ပဲ ထြက္လာပါတယ္။ဘာပဲေျပာေျပာ လူေကာင္း မျဖစ္ေသးေပမယ့္လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးေတာ့ ရွိေနတာဆုိေတာ့ “လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေ
(Future Light မဂၢဇင္း ၊ ဇြန္ ၊ ၂၀၀၅)
က်မ္းကိုး - ၁။ ဓမၼပဒအ႒ကထာ (ဒုတြဲ) ၊ ဧကူဒါနမေထရ္၀တၳဳ ။
၂။ ဓမၼဗ်ဴဟာဆရာမ ေဒၚခင္လွတင္၏ ပါရမီက်င့္စဥ္ ပို႕ခ်ခ်က္တိတ္ေခြမ်ား။
-【ဆရာေတာ္ရေ၀ႏြယ္ (အင္းမ) ၏“အေတြးမ်ားႏွင့္မိတ္ဖြဲ႕ျခင
Dhamma Dãna Source ►
www.facebook.com/
https://www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm/photos/a.617313618278654.107
ဒါေပမယ့္ ဧကူဒါနမေထရ္ဟာ ဂါထာတစ္ပုဒ္ပဲရေပမယ့္ အဲဒီ ဂါထာတစ္ပုဒ္က ေျပာတဲ့အတုိင္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံတဲ့သူပါ။နည္းနည္းသိေပမယ့္ သိသေလာက္ေလးကိုပဲအတိအက် လိုက္နာက်င့္သံုးသူ ပါ။အဲဒီလို အသိနဲ႕အက်င့္ ထပ္တူက်သြားလုိ႕လည္းမၾကာခင္ကာလမွာပဲ “ရဟႏာၱမေထရ္”တစ္ပါးျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ဧကူဒါနမေထရ္ဟာ ေတာထဲမွာ တစ္ပါးထဲေနၿပီးသူရတဲ့ဂါထာေလးတစ္ပုဒ္ကိုပဲ ဥပုသ္ေန႕ ေရာက္လာၿပီဆုိ ရင္ ရြတ္ဆိုေဟာေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။
ဧကူဒါနမေထရ္က ဂါထာေလးကို မရြတ္ခင္ေတာထဲမွာေနၾကတဲ့ နတ္အားလံုးကိုလည္းတရားနာဖို႕အျမဲ ဖိတ္ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။ဧကူဒါနမေထရ္ ဂါထာေလးရြတ္ၿပီးလို႕ဆံုးတာန
ဒီအစီအစဥ္ေလးက ဥပုသ္ေန႕တုိင္းျပဳမူေနက် အစီအစဥ္ေလးပါ။
ဧကူဒါနမေထရ္ အျမဲရြတ္ေလ့ရွိတဲ့ ဂါထာေလးကိုလည္းဗဟုသုတအျဖစ္ မွတ္ထားလုိက္ပါဦး။
“အဓိေစတေသာ အပၸမဇၨေတာ ၊မုနိေနာ ေမာနပေထသုသိကၡေတာ ။
ေသာကာ နဘ၀ႏိ ၱ တာဒိေနာ ၊ဥပသႏ ၱႆ သဒါ သတီမေတာ ။”
ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေန႕မွာေတာ့ပိဋကတ္သံုးပံုေဆာင္တဲ့ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးဟာတပည့္အျခံအရံငါးရာစီနဲ႕ ဧကူဒါန မေထရ္ရဲ႕ေနရာ ေတာထဲကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။
တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ၾကြလာေတာ့ဧကူဒါနမေထရ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ၀မ္းေျမာက္သြားပါတယ္ ။ေန ရာထိုင္ခင္းေပးၿပီး ဧကူဒါနမေထရ္က ဘာစေလွ်ာက္သလဲဆိုေတာ့ -
“အရွင္ဘုရားတို႕ .... တပည့္ေတာ္ကိုတရားေဟာပါဦး ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တရားနာခ်င္လို႕ပါဘုရား ” လုိ႕ေလွ်ာက္ထားလိုက္ပါတယ္။
တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးက“တရားနာမယ့္သူက အရွင္ဘုရားတစ္ပါးပဲလား ” လို႕ ျပန္ေမးလိုက္ပါတယ္။
ဧကူဒါနမေထရ္ကလည္း“တပည့္ေတာ္ တစ္ပါးတည္း မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား၊ေတာထဲကနတ္ေတြလည္း လာ နာေလ့ရွိပါတယ္ ဘုရား၊ တရားဆံုးရင္ သူတို႕ကသာဓုေခၚေလ့ရွိပါတယ္ ဘုရား” လို႕ျပန္ေျဖလိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးတစ္လွည့္စီ တရားေဟာေရာ ဆိုပါေတာ့။တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးက ပိဋကသံုးပံုထဲကတကယ့္အႏွစ္ေတြကိုေရြးၿပီး ေဟာေျပာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တရားသာဆံုးသြားတယ္၊ ဘယ္နတ္ကမွ သာဓုမေခၚပါဘူး။ ဒီေတာ့ တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး ကေမးခြန္းထုတ္ ပါေတာ့တယ္။
“အရွင္ဘုရားေျပာေတာ့ နတ္ေတြကသာဓုေခၚတယ္ဆို၊ အခု ဘာသံမွမၾကားရပါလား ၊တပည့္ေတာ္ တို႕မွာ ေဟာလုိက္ရတာဖတ္ဖတ္ကိုေမာေရာ”
“တပည့္ေတာ္ ေဟာရင္ေတာ့အျမဲသာဓုေခၚေလ့ရွိတယ္ ဘုရား”
“ဒါဆုိ အရွင္ဘုရား ေဟာျပစမ္းပါဦး”
“မွန္ပါ့ ဘုရား”
“အဓိေစတေသာ အပၸမဇၨေတာ ၊မုနိေနာ ေမာနပေထသုသိကၡေတာ ။ ေသာကာ နဘ၀ႏိ ၱ တာဒိေနာ ၊ဥပသႏ ၱႆ သဒါ သတီမေတာ ။”
ဧကူဒါန မေထရ္က သူရြတ္ဆိုေနက်ဂါထာေလးကို ရြတ္လိုက္ပါတယ္။ဂါထာဆံုးတာနဲ႕
နတ္ေတြက တစ္ေတာလံုး ညံသြားေအာင္၀ိုင္းၿပီး သာဓုေခၚၾက ပါတယ္။နတ္ေတြ ရဲ႕သာဓုေခၚ သံၾကားေတာ့ တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ တပည့္ေတြကဘယ္လို ေျပာသလဲဆုိေတာ့“နတ္ေတြကမ်က္ႏွာလိုက္တာ”တဲ့။
ကိစၥၿပီးလို႕သာ ျပန္လာၾကရတယ္။ တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ တပည့္ေတြက သိပ္ၿပီးမေက်နပ္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္တဲ့အခါ နတ္ေတြမ်က္ႏွာလိုက္တဲ့ အေၾကာ
မေက်နပ္တဲ့စကား ဆုိလာတဲ့ တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ တပည့္ေတြကို ျမတ္စြာဘုရားက ဘယ္လို ရွင္းျပသလဲဆုိေတာ့ -
“ခ်စ္သားတို႕ .. သင္လည္းသင္ပါရဲ႕၊သိလည္းသိပါရဲ႕၊ ေဟာလည္းေဟာပါရဲ႕၊ဒါေပမယ့္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ကို တရားေဆာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္လို႕ မေခၚေသးဘူး။သိ႐ံုတင္မကဘူး၊ က်င့္လည္းက်င့္ပါမွ တရားေဆာင္ တဲ့ပုဂၢိဳလ္ လို႕ ေခၚတယ္ "လို႕ ေဟာျပလုိက္ရပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕အဓိကဆုိ
× × × × × × × × × ×
ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီအေတာအတြင္း“အသိနဲ႕အက်င့္” အေၾကာင္းေလး စဥ္းစားေနမိ
လို႕ ဒီ၀တၳဳေလး ထုတ္ျပလိုက္ရတာပါ။
ဧကူဒါနမေထရ္က နည္းနည္းပဲသိေပမယ့္သိသေလာက္ကို က်င့္သူပါ။
က်င့္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရား ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ပန္းတုိင္ကိုလည္း ေရာက္ေနသူပါ။
တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးကေတာ့ အသိနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ပိဋကသံုးပံုေတာင္ေဆာင္ထားတာဆိုေတာ့ အထူးေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ အက်င့္က်ေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။အဲဒီေတာ့ နတ္ေတြက သာဓု မေခၚေတာ့ဘူးေပါ့ေလ။ေလာကမွ ဘယ္ေလာက္ပဲ သိသိ၊မိုးပ်ံေအာင္သိ၊ ဒါေပမယ့္ အက်င့္ပါတြဲ မပါႏိုင္ေသး ဘူး ဆိုရင္ ဘ၀ကအဓိပၸာယ္မရွိေသးပါဘူး။အက်င့္ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကို သိပ္ၿပီး ျပ ႒ာန္းပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အသိနဲ႕အက်င့္ကို အေျခခံၿပီး“လူေတာ္နဲ႕လူေကာင္း”ဆိုၿပီး ထပ္ခြဲလို႕ရပါေသး တယ္။
လူေတာ္ဆိုတာ ဘာသာရပ္တစ္ခုအေပၚမွာကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္တာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘာသာရပ္မ်ိဳးစံု အေပၚ မွာ ကြၽမ္းက်င္တတ္ေျမာက္တာပါ။
လူေကာင္းဆုိတာ ကိုယ့္ရဲ႕ကံသံုးပါးအမူအရာေတြကို အထူးေစာင့္စည္းၿပီး ကိုယ္တုိင္လည္း အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ေနတယ္။ကိုယ့္ေၾကာင့္လည္း သူတစ္ပါးအကုသိုလ္ မျဖစ္ေအာင္ေနတယ္ ။ေနာက္.. ကိုယ္တုိင္လည္း ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ေနတယ္။ကို္ယ့္ေၾကာင့္လည္း သူတစ္ပါး ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ေနတယ္။ ဒါမ်ိဳးကေတာ့ လူေကာင္းေပ့ါ။
ဒီစာေရးဆဲမွာပဲ ဓမၼဗ်ဴဟာဆရာမ ေဒၚခင္လွတင္ရဲ႕ပါရမီက်င့္စဥ္ ပို႕ခ်ခ်က္တိတ္ေခြေတြကိုလည္း နားေထာင္ေနျဖစ္ပါတယ္။လူေတာ္နဲ႕လူေကာင္း ခြဲတဲ့ေနရာမွာဆရာမ ေျပာျပတာေလးက ပိုရွင္းပါတယ္။ ဆရာမက
“လူေတာ္ဆိုတာ အသိပညာပိုင္း၊ အတတ္ပညာပိုင္း၊လူေကာင္းဆုိတာက အက်င့္ပညာပိုင္း၊
အသိနဲ႕ျပည့္စံုရင္လူေတာ္၊အက်င့္နဲ႕ျပည့္စံုရင္လူေကာင
တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆုိင္ ဒီစာေရးေနတုန္းတိတ္ေခြပါ တြဲနားေထာင္ျဖစ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပသြား ပါတယ
ေလာကမွာ လူေတာ္နဲ႕လူေကာင္း၊ဘယ္ဟာပိုလိုအပ္သလဲ ေမးလာခဲ့ရင္အထူးေျဖစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေလာကအတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ လူေတာ္က သူ႕ရဲ႕ကၽြမ္းက်င္မႈပညာကို အေျခခံၿပီး လူေကာင္းတစ္လွမ္းစာလုပ္ႏိုင္ရင္ သူက ငါးလွမ္းဆယ္လွမ္းစာပုိလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
ထပ္ၿပီး ဒါေပမယ့္ ရရင္ေတာ့ ၊ေတာ္ၿပီး မေကာင္းရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ ဥပမာ - အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္၊ သူ႕ဘာသာရပ္မွာသိပ္ေတာ္တယ္။ႏိုင္ငံျခားကလည္း ဘြဲ႕ေတြအမ်ားႀကီး ရထားတယ္။ဒါေပမယ့္ မေကာင္းဘူး။ေဆးခန္းကို လူနာမ်ားမ်ားလာဖို႕ပဲေမွ်ာ္လင့္ေနမယ္။ ပိုက္ဆံကို ပံုမွန္ထက္ပိုပိုယူမယ္။ငါးမိနစ္ၾကည့္ရမွာကို ႏွစ္မိနစ္ပဲၾကည့္မယ္။ေဆးကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႕ ေပါင္းၿပီး“ဆရာေရ .... ဒါ ကၽြန္မတို႕စမ္းေဖာ္ထားတဲ့ေဆ
လူေတာ္ျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ ကံနဲ႕လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာရရင္ေတာ့ကံ ၊ ဥာဏ္ ၊ဆႏၵ ၊ လံု႕လ ၊ က်န္းမာ ၊ ဆရာမိဘအားေပးမႈေတြနဲ႕ျပည့္စံုမွပါ
ဒီအခ်ိန္က်မွ ဆရာ၀န္ ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ထျဖစ္ခ်င္လို႕လည္း မရေတာ့ပါဘူး။
► အတိတ္ကံအရ လူေတာ္ျဖစ္ခြင့္မရေတာ့ေပမယ္
အဲဒါကေတာ့ 〝လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလး″ရွိလိုက္ဖို႕ပါပဲ။
အဲဒီ လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးကိုပဲအေျခခံၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ ကံသံုးပါးကို အထူးေစာင့္
စည္းလုိက္ရင္ မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာလူေကာင္းျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ကို ကံသံုးပါက အဓိကျပ႒ာန္းထားတာဆုိေတာ့ ကံသံုးပါးကိုဂ႐ုစိုက္လုိက္ရင္ပဲ အားလံုး ျပည့္စံုသြားပါတယ္။
ခ်ဲ႕ေျပာရရင္ေတာ့ ရွင္ရာဟုလာ ကို ဆံုးမတဲ့အတုိင္းပါပဲ။အေတြးတစ္ခု ေတြးေတာ့မယ္ဆုိရင္ မေတြးခင္
စဥ္းစားလိုက္ပါဦး။ ကိုယ္ေတြးမယ့္အေတြးဟာ မိမိေကာ ၊ သူတစ္ပါးေကာ ႏွစ္ဦးလံုး ထိခုိက္ႏိုင္မလား ။
ထိခုိက္ႏိုင္တယ္ဆုိရင္ မေတြးပါနဲ႕။ ဒီလိုပါပဲ။
စကားတစ္ခြန္းေျပာေတာ့မယ္ဆို
အလုပ္တစ္ခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင
တကယ္လို႕ အမွတ္တမဲ့ေတြးမိ ၊ ေျပာမိ ၊လုပ္မိခဲ့တယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ အေတြး ၊အေျပာ ၊ အလုပ္ ေတြဟာ မိမိ ၊ သူတစ္ပါးထိခုိက္သလား ဆိုတာ ကို ေနာင္ ေစာင့္စည္း ဖို႕ျပန္ျပန္စဥ္းစား ရပါတယ္။ ဒီ ေတြး ၊ ေျပာ ၊ လုပ္ ကံသံုးပါးေလးကို မေတြးခင္ ၊မေျပာခင္ ၊ မလုပ္ခင္ ႀကိဳႀကိဳစဥ္းစားတတ္တဲ့ အက်င့္ေလး ကို စြဲသြားေအာင္ အက်င့္ေလးလုပ္လုပ္သြားဖို႕ပါပဲ။ စြဲသြားရင္ ေနာက္ပိုင္း အထူးေၾကာင့္ၾကစိုက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီကတစ္ဆင့္တက္ၿပီး သူတစ္ပါးအက်ိဳးရွိေစမယ့္ အေတြးေလးေတြ ေတြးသြားမယ္ ၊သူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိေစ မယ့္ အေျပာေလးေတြ ေျပာသြားမယ္ ၊သူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိေစမယ့္ အလုပ္ကေလးေတြလုပ္သြားမယ္ဆိုရင္ မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ လူေကာင္း ျဖစ္လာမွာပါ။
တကယ္လို႕ ကိုယ္ကေတာ္ၿပီး မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္လည္း (ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ပဲ အသိဆံုးဆိုေတာ့) ကိုယ့္စိတ္ကေလးကို ေကာင္းခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းယူလုိက္ဖို႕ပါပဲ။ နဂိုကေတာ္ၿပီးသား ဆုိေတာ့ ေကာင္းဖုိ႕ျပဳျပင္တဲ့ေနရာမွ
လူ႕ဘ၀ဆုိတာ ခဏေလးပါ။သေတာ့လည္း ထားခဲ့ရတာ ပါပဲ။မေသခင္ေလး မွာ ေကာင္းေအာင္ေန လိုက္တာပဲေကာင္းပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ေကာင္းခ်င္ တဲ့စိတ္ကေလး ရွိဖို႕ပါပဲေလ။
× × × × × × × × × ×
ဒီစာေရးလုိ႕ ဆံုးခါနီးမွာပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္းသူမ်ားမၾကားေအာင္ စိတ္ထဲကေန အသာေလး ျပန္ေမးၾကည့္ မိပါတယ္။“ရေ၀ႏြယ္ ရယ္ သူမ်ားသာ အသိေတြ ၊ အက်င့္ေတြ ၊လူေတာ္ေတြ ၊ လူေကာင္းေတြ ေျပာေနတာ ကိုယ္ တုိင္ေကာ အသိနဲ႕အက်င့္ထပ္တူက်ၿပီလား ၊ လူေကာင္း ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈန္းျဖစ္ၿပီလဲ”
“ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .”
အေျဖက ထြက္မလာပါဘူး။ အေျဖအစားသက္ျပင္းရွည္ပဲ ထြက္လာပါတယ္။ဘာပဲေျပာေျပာ လူေကာင္း မျဖစ္ေသးေပမယ့္လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးေတာ့ ရွိေနတာဆုိေတာ့ “လူေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေ
(Future Light မဂၢဇင္း ၊ ဇြန္ ၊ ၂၀၀၅)
က်မ္းကိုး - ၁။ ဓမၼပဒအ႒ကထာ (ဒုတြဲ) ၊ ဧကူဒါနမေထရ္၀တၳဳ ။
၂။ ဓမၼဗ်ဴဟာဆရာမ ေဒၚခင္လွတင္၏ ပါရမီက်င့္စဥ္ ပို႕ခ်ခ်က္တိတ္ေခြမ်ား။
-【ဆရာေတာ္ရေ၀ႏြယ္ (အင္းမ) ၏“အေတြးမ်ားႏွင့္မိတ္ဖြဲ႕ျခင
Dhamma Dãna Source ►
www.facebook.com/
https://www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm/photos/a.617313618278654.107
0 comments:
Post a Comment