ပါဏာတိပါတ သိကၡာပုဒ္

ပါဏ = အသက္ကို၊ အတိပါတ = လွ်င္ျမန္စြာခ်ျခင္းဟု ပုဒ္ခြဲရသည္။ ရွင္းေအာင္ျပန္ေသာအခါ သူ႔အသက္ကို သတ္ျခင္းဟုပင္ ျဖစ္သြားသည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ သတၱဝါတစ္ေကာင္ ေသသြားေသာအခါ ပါဏာတိပါတကံထိုက္၊ မထိုက္ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရန္ အဂၤါ (၅) ခ်က္ရွိသည္။ ယင္းတို႔မွာ -

(၁) သတၱဝါတစ္ေကာင္ေကာင္ျဖစ္ျခင္း။

(၂) သတၱဝါဟူေသာ အမွတ္သညာရွိျခင္း။
(၃) ေသေစလိုေသာ စိတ္ေစတနာရွိျခင္း။
(၄) ေသဖို႔ရန္ကိုယ္၊ ႏွုတ္တစ္ခုခုျဖင့္ လံု႔လျပဳျခင္း။
(၅) ေသသြားျခင္း။ (ခုဒၵက။ ဌ။ ၂၂)

တို႔ျဖစ္ေပသည္။ အေရးတႀကီးသိသင့္ေသာ အဆံုးအျဖတ္တစ္ခုမွာ ေရာဂါဒဏ္ကို မခ်ိမဆန္႔ ခံစားေနရေသာ လူနာတစ္ေယာက္ကို မၾကည့္ရက္ပါဘူးဆိုကာ ျမန္ျမန္ေသေဆးထိုးေပးသူမွာ အျပစ္ရွိသည္ဟူေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပင္ျဖစ္၏။ အေပၚယံၾကည့္လွ်င္ ေရာဂါခံစားေနရတာကို မၾကည့္ရက္လို႔ က႐ုဏာစိတ္ႏွင့္ လုပ္ေပးလိုက္တာ ပါဏာတိပါတကံမေျမာက္ေလာက္ပါဘူးဟု ထင္စရာပင္ျဖစ္ေန၏။

 

အမွန္ကား ေသေဆးထိုးသခိုက္တြင္ သနားေသာစိတ္ေခတၱ ေပ်ာက္သြားၿပီး ျမန္ျမန္ေသေစလိုေသာ သိမ္ေမြ႕လွသည့္ ေဒါသစိတ္က ကာယကံရွင္ သတိမထားလိုက္မိေသာအခ်ိန္မွာပင္ ျဖစ္သြား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူနာကို ျမန္ျမန္ေသေအာင္ ေဆးထိုးေပးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ထိုးေပးေသာ ဆရာဝန္ေရာ၊ ထိုးခိုင္းေသာလူနာရွင္ပါ ပါဏာတိပါတ ကံထိုက္ေလသည္။

"ပဥၥာနႏၲရိယကံထိုက္ေသာအမွား"
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ေသေဆးအထိုးခံရသူမွာ မိဘျဖစ္ေနလွ်င္ ထိုးခိုင္းေသာ သားသမီးမ်ားမွာ ပဥၥာနႏၲရိယကံထိုက္သည္။ အသတ္ခံရသူ၏ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ အႀကီးအေသးအလိုက္ သတ္သူမွာလည္း အကုသိုလ္အႀကီး အေသးကြာျခားသြားသည္။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာႀကီးမားသူကိုသတ္လွ်င္ အျပစ္ႀကီး၍ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ နည္းသူကိုသတ္လွ်င္ အျပစ္ေသးသည္ဟု မွတ္ရမည္။

"ပါဏာတိပါတ၏ဆိုးက်ိဳးမ်ား"
•••••••••••••••••••••••••••••••
ပါဏာတိပါတ္၊ သူ႔သက္သတ္က
ခ်ိဳ႕တတ္အဂၤါ၊ မြဲျပာ႐ုပ္သြင္
အားအင္ခ်ိဳ႕ယြင္း၊ လွ်င္ျခင္းလည္းေဝး
ေဘးကိုေၾကာက္တတ္၊ အသတ္ခံရာ
အနာမ်ားလ်က္၊ ေႁခြရံပ်က္၍
အသက္တိုလ်၊ ျပစ္မ်ားစြသည္
ေရွာင္ကအျပန္၊ အက်ိဳးတည္း။

ေဖာ္ျပပါလကၤာအရ သူ႔အသက္ကိုသတ္သူမ်ားသည္ ျဖစ္ရာဘဝတြင္ မိခင္ဝမ္းတြင္းကတည္းက ကိုယ္လက္ အဂၤါအျပည့္မစံု ျဖစ္လာတတ္သည္။႐ုပ္ရည္မွာ ၾကည့္မရေလာက္ေအာင္ မြဲျပာေနတတ္သည္။ အား အင္ေျခာက္ခန္းၿပီး ခ်ိနဲ႔ေနတတ္သည္။

လွ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္မွုမရွိဘဲ ေလးလံထိုင္းမိွုင္းေနတတ္သည္။ အၿမဲတန္း ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႕ရြံ႕ တုန္တုန္ ခိုက္ခိုက္ေနရတတ္သည္။ သူတစ္ပါးအသတ္ကိုခံရသည္။ သူတစ္ပါးက လာမသတ္လွ်င္ မိမိကိုယ္ မိမိ ျပန္သတ္ရသည္။ အဆိပ္ေသာက္ေသသူမ်ား၊ ေရထဲခုန္ခ်ေသသူမ်ား၊ ရထားအႀကိတ္ခံေသသူမ်ားသည္ ပါဏာတိပါတကံ ပါလာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။

သူတစ္ပါးက လာမသတ္၍ မိမိကိုယ္မိမိ ျပန္သတ္ရျခင္းျဖစ္၏။ ေနာက္ဆိုးက်ိဳးမ်ားမွာ အနာေရာဂါမ်ားျခင္း၊ အေႁခြအရံပ်က္ျခင္း၊ အသက္တိုျခင္းတို႔တည္း။ အကယ္၍ သူ႔အသက္ကို သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကည္ မည္ဆို လွ်င္ ယခုဆိုးက်ိဳးမ်ား၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ -

- ျဖစ္ရာဘဝကိုယ္လက္အဂၤါျပည့္စံုစြာျဖစ္ရျခင္း။
- ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပ က်က္သေရရွိျခင္း။
- ခြန္အားဗလႀကီးျခင္း။
- လွ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္ျခင္း။
- ရဲရဲရင့္ရင့္ တုန္လွုပ္မွုကင္းစြာ ေနႏိုင္ျခင္း။
- အနာေရာဂါကင္းေဝးျခင္း။
- အေႁခြအရံမ်ားျခင္း။
- အသက္ရွည္ျခင္း။

ဟူေသာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားကို ျပန္လည္ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ လူသားတို႔တြင္ သက္တမ္းဆုတ္ေသာကပ္၊ တက္ေသာကပ္ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။ သီလမရွိမွုေၾကာင့္ ဆုတ္ကပ္ျဖစ္ရၿပီး သီလရွိမွုေၾကာင့္ တက္ ကပ္ျဖစ္ရသည္။ ယခုအခ်ိန္ကို ဆုတ္ကပ္အခ်ိန္ဟုဆိုရသည္။ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အသက္ရွည္ေသာ အေသေခၤ်ယတန္းမွစ၍ ဆုတ္လာခဲ့ရာ (၇၅) ႏွစ္တန္းအခ်ိန္သို႔ပင္ ေရာက္လာေပၿပီ။

သီလေတြပ်က္ၿပီး က႐ုဏာကင္းလိုက္ၾကသည္မွာလည္း ဆိုဘြယ္ရာမရွိ။ ႏိုင္ငံျခားဟိုတယ္မ်ားတြင္ ေႁမြ၊ ငါး၊ လိပ္၊ ေမ်ာက္စေသာ သတၱဝါမ်ားကို အရွင္ျပထားသည္။ စားခ်င္ရာ လက္ညႇိဳးထိုးျပလိုက္သည္ႏွင့္ ထိုသတၱဝါ ကို ခ်က္ခ်င္သတ္ကာ ခ်က္၊ ျပဳတ္၊ ေၾကာ္၊ ေလွာ္ ေကၽြးၾကသည္။

ေမ်ာက္ကေလးမ်ားအျဖစ္ကား ပို၍ဆိုး၏။ မည္သူက ေခ်ာက္တြန္းလိုက္သည္မသိ။ ေမ်ာက္ဦးေႏွာက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္စားလွ်င္ အသက္ရွည္သည္၊ အင္အားကိုလည္း ျဖစ္ေစသည္စေသာ သတင္းထြက္ လာသည္ႏွင့္ ေမ်ာက္မ်ား မခ်ိမဆန္႔ေဝဒနာကိုခံစားၿပီး ေသၾကရသည္။

ေမ်ာက္ကို ခ်ိန္သားက်အေပါက္ေဖာက္ထားေသာ စားပြဲအလယ္မွ အေပါက္ ထဲသို႔ ေအာက္ဘက္ မွ ေခါင္းထိုး သြင္းၿပီး မလွုပ္ႏိုင္ေအာင္ တုပ္ခ်ည္ထားလိုက္သည္။ စားပြဲအေပၚပိုင္း မ်က္ႏွာတြင္ကား ေမ်ာက္ ၏ ေနာက္ေစ့ေလးက အေပၚထြက္လ်က္ရွိသည္။

စားပြဲေပၚတြင္ကား ဓားတစ္ေခ်ာင္း၊ ဇြန္းခက္ရင္းအရက္ႏွင့္ ဖလ္ခြက္တို႔က အသင့္ရွိေန သည္။ ေမ်ာက္ ဦးေနာက္  ကို စားေတာ့မည္ဆိုသည္ႏွင့္ အသင့္ခ်ေပး ထားေသာ ဓားျဖင့္ ေပ ၚေနေသာ ေမ်ာက္ ဦးေခါင္း၏ သံုးပံုတစ္ပံုကို လွီးပစ္လိုက္သည္။ လွီးၿပီးေသာ ဦးခြံကို ဖယ္လိုက္ သည္ႏွင့္ အရွင္လတ္လတ္ ေမ်ာက္၏ တလွုပ္လွုပ္ျဖစ္ဆဲ ေဖြးေဖြးျဖဴေနေသာ ဦးေႏွာက္မ်ားက ေပၚလာသည္။

ထိုဦးေႏွာက္မ်ားကို ဇြန္းခက္ရင္းျဖင့္ ယူစားၾကသည္။ လူသားသည္ေလာက၌ အသိဉာဏ္ပညာ အႀကီးမားဆံုးျဖစ္သည္။ ထိုအသိဉာဏ္ကို က႐ုဏာေမတၱာေနရာတြင္ အသံုး မခ်ဘဲ ေလာ ဘ၊ ေဒါသေန ရာတြင္ အသံုးခ်လိုက္ေသာအခါ အရက္စက္ဆံုး၊ အယုတ္မာဆံုးသရဖူသည္ လူသား၏ ေခါင္းေပၚ သို႔ပင္ ျပန္ေရာက္သြားရသည္။

ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)၏
‘သီလအစြမ္း အ့ံမခန္း’ မွမွ်ေဝပါတယ္။

စာဖတ္သူအားလံုး ေဘးရန္ေၾကာင့္ၾကဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ေကာင္းက်ိဳးလိုရာ ဆႏၵ ျပည့္ဝၾကပါေစ။ ။